အသိတရားနဲ႔ ခံစားခ်က္ၾကားမွာ
ႏွလုံးသားေတြက ခါးေနတယ္
ေမေမေရ ေမေမေရ
တေၾကာ္ေၾကာ္ေအာ္ေခၚမိေပါ့
ဘဝမွာ သင္ခန္းစာၾကီးၾကီး
အမွားၾကီးၾကီး
ဆင္ျခင္တုံတရားၾကီးၾကီး
အရာအားလုံးက ၾကီးၾကီးမားမား
သုိ႔ေပမယ့္
လမ္းေတြကေတာ့ ေမွးမွိန္လုိ႔
မနက္ဖန္အတြက္ လင္းမယ့္ေနေရာင္
မနက္ဖန္အတြက္ တင္းထားတဲ့စိတ္ဓါတ္
မေန႔က ငါမဟုတ္တဲ့ငါအတြက္
အရာအားလုံးဟာ မေသခ်ာျပန္ဘူးကြဲ႕
ေမွာက္ထားတဲ့ဖဲခ်ပ္ တစ္ျဖစ္ဖုိ႔
ဥဳံဖြဆုိတဲ့ ေရ႐ြတ္သံ
ခံတြင္းမေတြ႔ျပန္ဘူးကြယ္။
Friday, February 6, 2009
အမည္မဲ့
Posted by zeRoTraSh at 12:32 PM 1 comments
Labels: Poem
Subscribe to:
Posts (Atom)