အသက္ကုိ ဥာဏ္ေစာင့္ဆုိတာ
ဒီဘက္ေခတ္မွာ
ဟာသလုိ ျဖစ္ေနပါေပါ့။
မနက္ကုိလည္း ေၾကာက္ရ
ညကုိလည္း ေၾကာက္ရ
အထက္ကုိလည္း ေၾကာက္ရ
ေအာက္ကုိလည္း ေၾကာက္ရ
ဘ၀ဟာ ၾကာေတာ့ခါးလာတယ္။
ေကာင္းကင္လဲ ရဲရဲနီ
လမ္းေတြလဲ ရဲရဲနီ
ေနရာအႏွံ႔မွာ
အနီေရာင္ေတြ ျပန္႔ႏွံ႔
ဒါဟာ
အနာဂတ္ကုိ ေသြးနဲ႔ေရးတာေပါ့။
တရားကုိ နတ္ေစာင့္တယ္
ဒီစကားကုိ ၾကားေတာ့
တဟားဟား ေအာ္ရယ္(ရီ)
စုိးရိမ္မိတယ္
သူေတာင္ လြတ္ရဲ႕လားကြယ္။
ညီေလးေရ . . .
ညီမေလးေရ . . .
တုိးတုိးေနကြဲ႔
ေမေမ မလာခင္
အသံမထြက္နဲ႔
ေခြးအုိၾကီး ကုိက္လိမ့္မယ္။
zeRoTraSh
16th, October 2007
Tuesday, October 16, 2007
ထြက္မလာေသာ အသံမ်ား
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
ထြက္မလာတဲ့ အသံေတြကို မၾကား ၾကားေအာင္ နားေထာင္ နားစြင့္ သြားပါတယ္ ခင္ဗ်ား ... :)
I'm crying... by reading the last paragraph.
Yah,..I will keep quiet.
Post a Comment