Wednesday, June 25, 2008

ငါ့ကုိယ္ငါလြမ္းတယ္

မနက္ႏုိးေတာ့
အ႐ုံဦးဟာ မ်က္ႏွာသစ္ျပီးေနေပါ့
ေခါက္႐ုိးက်ဳိးေနတဲ့ ငါ့ဘဝကုိ
ပုံစံခြက္ထဲကဆြဲထုတ္ဖုိ႔
ေကာ္ဖီခါးခါးတစ္ခြက္ေတာ့ လုိတယ္

လြတ္လပ္တယ္ဆုိတာ
ပါးစပ္ကေျပာ႐ုံနဲ႔ ျဖစ္လာမယ္ဆုိရင္
ငါ့ဘဝက လွေနတာၾကာျပီ
တေန႔တေန႔ ၾကီးလာတဲ့အသက္ေတြ
ရပ္မရတဲ့ ျဖစ္တည္မႈေတြ
အဲဒါေတြၾကားမွာ ေပ်ာက္ေနတာကဘာလဲ?
သံသရာမွာ
မီးခြက္ထြန္း႐ွာမွ
ငါ့ကုိယ္ငါျပန္မေတြ႕တာ ေသခ်ာေတာ့တယ္
စကားမစပ္မိလဲ
ေျပာျပလုိက္ေတာ့မယ္
ငါ့ကုိယ္ငါ လြမ္းတယ္ လုိ႔။

5 comments:

စိုးထက္ - Soe Htet ! said...

လြမ္းခ်ိန္ သိပ္ မက်န္ေတာ့ ပါဘူး :P

Pinkgold said...

ေကာင္းတယ္ ကဗ်ာေလးက

nyiyekhaung said...

လြတ္လပ္တယ္ဆုိတာ
ပါးစပ္ကေျပာ႐ုံနဲ႔ ျဖစ္လာမယ္ဆုိရင္ စာသားေလးကုိခုိက္တယ္ဗ်ာ

nightbird said...

ေနာင္ၾကီးေရ ... အားက်တယ္ ... ေကာင္းလိုက္တဲ့ ကဗ်ာ ... ကြၽန္ေတာ့္ဆီလည္းလာလည္ ၿပီး ေဝဖန္ေပးပါဦးဗ်ာ

ein said...

အကိုဇီးရိုး ေသာက္မိတဲ႔ေကာ္ဖီခါးခါးတစ္ခြက္ း)
ဒီကဗ်ာေလး ဖတ္မိျပီး အိမ္ေလးလည္း ကိုယ္႔ကိုယ္ကို လြမ္းမိေရာပဲဗ်...:P