Sunday, October 19, 2008

အခ်စ္ဆုိသည္မွာ . . .


ဟန္သစ္ျငိမ္ကတက္ခ္ထားတဲ့ ပုိ႔စ္ေပါ့။ ေနာက္တစ္ေယာက္ ခ်င္းမေလးကလဲ ေရးေပးပါတဲ့။ ေရးျဖစ္ေအာင္ ေရးမွ ရမည္ဆုိတာကုိ သိတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒါၾကီးကုိေဆြးေႏြးေနရင္ ဆုံးမွာကုိ မဟုတ္တာလဲ ေသခ်ာတယ္။ အျမင္မွ မတူတာ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကုိယ္ျမင္တာကုိယ္ေရးတာပဲ ကိစၥမရွိဘူးလုိ႔ ႏွလုံးသြင္းမွ ေရးလုိ႔ရေတာ့တယ္။ ကဲ ခင္ဗ်ားတုိ႔ ေျပာေနၾကတဲ့ အခ်စ္ေပါ့ဗ်ာ ဆက္ေျပာၾကတာေပါ့။ ကၽြန္ေတာ့္ တသီးပုဂၢလအျမင္သာ ျဖစ္တယ္ဆုိတာ ၾကဳိေျပာထားပါမယ္။ ၾကဳိက္သလုိ ကြဲလြဲပုိင္ခြင့္႐ွိတယ္။

အခ်စ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ပါးစပ္က ထြက္ရဲခဲ့တဲ့ စကားလုံးထဲမွာ ပါပါတယ္။ ေျပာရမွာလဲ တခါမွ မေၾကာက္ခဲ့ပါဘူး။ သူမ်ားေတြက ေျပာတယ္ ခဏခဏ သုံးလုိ႔မရဘူးတဲ့။ ဒါကုိလဲ မယုံပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ေျပာတာပဲ သုံးတာပဲ။ ခ်စ္တယ္ဆုိတာ ေကာင္းတဲ့ ခံစားမႈတစ္ခုပဲေလ။ လူတစ္ေယာက္က တစ္ေယာက္ကုိ ခ်စ္တာ အျပစ္မွ မဟုတ္တာပဲ။ ခ်စ္ပေစေပါ့ေနာ့။ ခ်စ္ျခင္းမွာ အမ်ဳိးအစားေတြေတာ့ ကြဲျပားေနၾကတာေပါ့။ မိဘ၊ ေမာင္ႏွမ ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းကုိ ခ်စ္တဲ့အခ်စ္၊ သူငယ္ခ်င္းကုိ ခ်စ္တဲ့အခ်စ္၊ ရည္းစားကုိ ခ်စ္တဲ့အခ်စ္၊ သားသမီးကုိ ခ်စ္တဲ့အခ်စ္ အုိေျပာမယ္ဆုိ ကုန္မယ္ေတာင္ မထင္ပါဘူး။ ကုိယ္ေမြးထားတဲ့ အိမ္ေမြး တိရိစာၦန္ေလးေတြကုိေတာင္ ခ်စ္တတ္ၾကေသးတာပဲေလ ဟုတ္တယ္ဟုတ္။ ခ်စ္တာ အျပစ္မွ မဟုတ္တာ ရဲရဲဝင့္ဝင့္ခ်စ္ၾကစုိ႔။ ဒါေပမယ့္ အခု ပုိ႔စ္က ဘာကုိေရးေစခ်င္လဲဆုိတာ ရွင္းပါတယ္။ ရည္းစားကုိ ခ်စ္တဲ့ အခ်စ္မ်ဳိးဆုိမလားပဲ။ သေဘာကေတာ့ ၁၅၀၀ အခ်စ္ေပါ့ဗ်ာ ကဲ ေရးရေသးသပ။

ကၽြန္ေတာ့္ကုိ အတၱၾကီးတယ္လုိ႔ တခ်ဳိ႕က ေျပာတယ္။ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ မခ်စ္တတ္တဲ့လူတဲ့။ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ ခ်စ္တယ္ဆုိတာ ခဏခဏေျပာတတ္တဲ့သူတဲ့။ ဘယ္လုိပဲစြတ္စြဲပါေစ ကၽြန္ေတာ္ ခြင့္လႊတ္ထားပါတယ္။ ေၾသာ္ သူတုိ႔ ငါ့ကုိ နားမလည္ၾကလုိ႔ပဲဆုိျပီး လႊတ္ထားလုိက္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ရည္းစားေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ထားခဲ့ဖူးပါတယ္။ ထားခဲ့သမွ် ရည္းစားအားလုံးကုိလည္း ခ်စ္ခဲ့တာပါပဲ။ တခါမွ မခ်စ္ပဲနဲ႔ ခ်စ္တယ္လုိ႔ မေျပာခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ခ်စ္ပုံခ်စ္နည္းေတာ့ ကြာခဲ့ပါတယ္။ ဘယ္သူ႔ကုိမွလဲ ပစ္ပစ္ခါခါ မလုပ္ခဲ့ပါဘူး။ သူတုိ႔ဘာသာ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ စြဲခ်က္မ်ဳိးစုံတင္ျပီး တစ္ဘက္ေစာင္းနင္း စြပ္စြဲခဲ့ၾကတာပါပဲ။ အသဲလဲ မကြဲခဲ့ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္က ခ်စ္တာကုိး။ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ သူတုိ႔ေတြ အျမဲေမးတဲ့စကား တစ္ခြန္းရွိတယ္။ ဘာလုိ႔ခ်စ္တာလဲတဲ့။ ကၽြန္ေတာ္ အမွန္အတုိင္းေျဖရင္ ေသာက္ျပႆနာတက္ျပီး ကြဲတာမ်ားပါတယ္။ သူတုိ႔ျဖစ္ေစခ်င္တာက တေလာကလုံးမွာ ေမ့ကုိသာ ေမာင္အခ်စ္ဆုံး ဆုိတဲ့ အေျဖမ်ဳိးလုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ယူဆပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ အေျဖက အဲဒါမဟုတ္ပါဘူး။ ခ်စ္တယ္ လုိ႔ေျပာခဲ့တယ္ မွန္တယ္။ ဘာလုိ႔ခ်စ္သလဲဆုိ မင္းရဲ႕ လက္ကေလးေတြကုိ ျမင္ေနခ်င္လုိ႔ ေျဖခဲ့ဖူးတယ္။ ေနာက္တစ္ေယာက္က်ေတာ့ မင္းအသံေလးကုိ ခ်စ္လုိ႔။ ေနာက္တစ္ေယာက္ မင္းရဲ႕ မ်က္ဝန္းနက္နက္ေလးေတြကုိ စြဲလန္းလုိ႔။ အဲလုိပဲ ေျဖခဲ့ပါတယ္။ ဟုတ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ခ်စ္တာ Limitation ရွိပါတယ္။ အလုံးစုံ ဘယ္သူ႔ကုိမွ မခ်စ္ႏုိင္ပါဘူး။

အခ်စ္ကုိ ဘာလုိ႔မ်ား ေလာဘတၾကီး လုိခ်င္ေနၾကသလဲ ကၽြန္ေတာ္ စဥ္းစားလုိ႔ကုိ မရဘူး။ တစ္ဦးထဲပုိင္ ပစၥည္းတစ္ခုအေနနဲ႔ လူတစ္ေယာက္ဆီကေန ထာဝရသိမ္းထားခ်င္တာမ်ဳိးလား။ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးဗ်ာ။ လုံးဝကုိ လက္မခံႏုိင္ဘူး။ ခ်စ္တယ္ဆုိတာ အခ်ိန္ေတြ ေနရာေတြ ပုံစံေတြ ကြဲေနႏုိင္ေသးတယ္ေလ။ ခ်စ္လြန္းလုိ႔ ခြင့္လႊတ္လုိက္တယ္ဆုိတာ သိပ္ေတာ့ သဘာဝမက်ဘူး။ ခ်စ္တာက ခ်စ္တာတစ္ပုိင္းပဲ ခြင့္လႊတ္တာေတြ စြန္႔ပစ္တာေတြ သည္းခံတာေတြက တစ္ပုိင္းပဲ။ ခ်စ္တယ္ဆုိတာ ခံစားမႈ တစ္ခု သက္သက္ပဲ သူ႔ေနာက္ကုိ တျခားအရာေတြနဲ႔ ေရာေထြးလုံးတင္လုိက္တာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ သေဘာမေတြ႔လွဘူး။ ဥပမာ ဆုိၾကပါစုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ ေကာ္ဖီေသာက္ေနၾက ဆုိင္ေလးမွာ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ သတင္းစာလာလာေပးတဲ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ရွိတယ္ သူ႔ကုိဆုိ ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သတင္းစာပုိ႔ေပးတာ တစ္ခုထဲကုိပဲ ေျပာတာေနာ္ အဲဒီ့အခ်ိန္ေလးပဲ ေျပာတာ။ က်န္တာဘာမွ မပါဘူး။ စိတ္ထဲမွာ သာယာမႈ တစ္ခုပဲေလ။ ဒါအမွန္ပဲ။ စိတ္သာယာမႈ ေနာက္မွာ ခ်စ္တယ္ဆုိတာ ကပ္ပါလာတယ္။ စိတ္သာယာမႈကုိ ခ်စ္တယ္လုိ႔ အနက္ဖြင့္ၾကတယ္လုိ႔ပဲ ယူဆတယ္။ ေနာက္တစ္ခု ကၽြန္ေတာ့္ကို ေနာက္ေနာက္ေနတဲ့ ကေလးမေလးတစ္ေယာက္ရွိတယ္ သူ႔ဆုိလဲ အဲလုိပဲ သူေနာက္တဲ့ ဟာေလးေတြကုိ ခ်စ္တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ေျပာတဲ့ ခ်စ္တယ္ဆုိတဲ့ထဲမွာ တဏွာမပါဘူး။ အားလုံးကုိ ခ်စ္ႏုိင္တယ္။

ခက္ေနတာက ေလာကၾကီးမွာ ခ်စ္တယ္လုိ႔ ေျပာလုိက္တာနဲ႔ တျပဳိင္ထဲ မဂၤလာတန္းေဆာင္ျပီး တူတူေန အိမ္ေထာင္ျပဳ အဲဒီ့အဆင့္ထိကုိပဲ လူေတြတန္းျပီး ေတြးလုိက္ေရာ။ အဲဒီ့ေတာ့ ခုနကလုိ ကၽြန္ေတာ္က အဲဒါေလးေတြ ခ်စ္တယ္လုိ႔ ေျပာေတာ့ အားလုံးကုိ ယူရမယ့္ အေပါက္ျဖစ္ကုန္ေရာ။ မဆုိင္လုိက္တာေလ။ ခ်စ္တယ္ဆုိတာ ေနရာကြာတယ္လုိ႔ ေျပာခဲ့ပါေရာလား။ ခင္တယ္လုိ႔လဲ ေျပာၾကတယ္။ ခင္တယ္ဆုိတာ ခ်စ္တယ္ကေန လာတာပါပဲ။ သုံးေကာင္းေအာင္ ခြဲေပးလုိက္တဲ့ သေဘာျဖစ္မယ္။ ဒါေပမယ့္ အရင္းအျမစ္က ခ်စ္တယ္ဆုိတာကေန လာေနေတာ့ အရင္းအျမစ္ကုိပဲ တည္ျပီးေျပာေနရတာေပါ့။ ဆုိခဲ့တဲ့အတုိင္း ကၽြန္ေတာ္က ျမင္ျမင္ေလရာကုိ ခ်စ္ေတာ့ ျပႆနတာက တက္ေရာ။ ျပီးရင္ မေနႏုိင္ မထုိင္ႏုိင္ ရည္းစားေရွ႕မွာ ေျပာမိရင္ ျပတ္ေရာ။ ကၽြန္ေတာ္က သူတုိ႔ကုိ ေမးဖူးတယ္ ဘာျဖစ္တာလဲ ငါနင့္ကုိ ခ်စ္တာက ဒီလုိ ခုနက ကေလးမေလးကို ခ်စ္တယ္ဆုိတာ ဒီလုိ မတူဘူး လုံးဝမတူဘူး ဒါေပမယ့္ ခ်စ္တယ္ဆုိတဲ့ စကားေတာ့ သုံးလုိ႔ရႏုိင္တာပဲလုိ႔ ေျပာရင္။ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ အမ်ဳိးစုံ ေကာေတာ့တာပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ စကားေျပာမတတ္တာလဲ ပါမွာေပါ့ေနာ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္ဘက္ကလဲ ခ်စ္တယ္ဆုိတဲ့ စကားအနက္ေနာက္မွာ က်န္တာေတြနဲ႔ ျဖည့္ျဖစ္တတ္တဲ့ လုံးေထြးပစ္တတ္တဲ့ စကားေတြကုိ စိတ္မဝင္စားဘူး။ အဲဒီ့ေတာ့ သုံးျမဲအတုိင္း သုံးတယ္။ လမ္းမွာသြားရင္ သူတုိ႔လဲ ေျပာတာပဲ ဟယ္ ဟုိေကာင္ေလးက ခ်စ္စရာေလးတဲ့ ေအးေလး ဘာျဖစ္လဲ ဟုတ္တယ္ ခ်စ္ေပါ့ နင့္မ်က္လုံးထဲ ခ်စ္ဖုိ႔ေကာင္းတာ ငါက ဘာတတ္ႏုိင္မွာတုန္းလုိ႔ ေျပာရင္ နင္လုိေကာင္ကုိ ၾကဳိက္မိတာ မွားတယ္တဲ့။ တခါမွလဲ သဝန္မတုိဘူးတဲ့။

အဲဒါလဲ မဟုတ္ေသးဘူးေလဗ်ာ လူပဲ လြတ္လပ္ပုိင္ခြင့္ရွိတာေပါ့။ သူ႔လုိမ်ဳိးပဲ ဟာ ဟုိေကာင္မေလး ဆံပင္ပုံစံေလးက ခ်စ္စရာေလးေနာ္ လုိ႔ေျပာလုိက္မိရင္။ ဘာလဲ နင္အဲဒီ့မိန္းမကုိ ၾကဳိက္ေနတာလား ဘာညာ လာျပန္ေရာ။ ကၽြန္ေတာ္က ခ်စ္ဖုိ႔ေကာင္းလုိ႔ ခ်စ္စရာပဲ ခ်စ္တယ္ေျပာတာ ဘာလဲဟဆုိရင္ ျပီးသြားေရာ ၂ ရက္ေလာက္ စကားမေျပာေတာ့ဘူး ၾကာလာေတာ့ ျပတ္။ ေအးတာပဲလုိ႔ ထင္တယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြက လာေမးရင္ နင္သူ႔ကုိ မခ်စ္ဘူးလားဆုိရင္ ခ်စ္သားပဲ သူ႔ရဲ႕ ဘယ္လုိပုံစံကုိပဲ ခ်စ္တာ ဘယ္ပုံစံကုိေတာ့ မခ်စ္ဘူး။ သူျဖတ္လဲ ငါ့ဘက္က ခ်စ္တာက ဒါပဲ ဘာမွ မေျပာင္းလဲဘူးဆုိေတာ့။ ဘဝင္မက် ၾကျပန္ဘူး။ ကဲ ဒီေတာ့ ဘာလုပ္ေပးရမလဲ လိမ္ေပးရမလား။ လိမ္ေျပာမွ ရမွာလား။ လိမ္ေျပာတာကုိ ေက်နပ္တယ္ဆုိတာ အင္မတန္ဆုိးဝါးပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ မလိမ္တတ္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ လိမ္တာကုိ အားမေပးဘူး။ အမွန္အတုိင္းပဲ ေျပာတတ္တယ္။ အမွန္ေျပာတာကုိ သစၥာလုိ႔မည္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီအခ်စ္ကိစၥမွာ လိမ္မွ ျဖစ္မယ္ဆုိတဲ့ သီအုိရီက သတ္မွတ္ေပးေနသလုိပဲ။ ကုိယ့္ဘာသာလဲ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ တခါတေလ ကုိယ့္ရည္းစားကုိ ကုိယ့္မိန္းမကုိ ကုိယ့္ေယာက်္ားကုိ အရာတုိင္း ခ်စ္ေနတာ ဟုတ္မဟုတ္။ အဲဒီ့လုိခ်စ္ေနတယ္ဆုိရင္ျဖင့္ ခင္ဗ်ားရဲ႕ စံႏႈန္းဟာ အဲဒီ့လူမွာ အကုန္႐ွိေနတာေပါ့။ အင္းေပါ့ သိပ္ကံေကာင္းတဲ့သူေပါ့ေနာ့။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အဲဒီ့လုိလူကုိ ေျပးေတြ႔လုိက္ခ်င္တယ္။ တစ္ခုခုေတာ့ မခ်စ္ပဲျဖစ္ေနရမယ္ဗ်ာ မယုံရင္ ေသခ်ာျပန္စဥ္းစားၾကည့္။ အလုံးစုံ ခ်စ္လုိ႔ရတယ္ဆုိတာ ကုိယ့္ကုိကုိယ္ပဲ ႐ွိတယ္ က်န္တဲ့သူအေပၚမွာ မျဖစ္ႏုိင္ဘူးလုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ယုံၾကည္တယ္။

ကဲ အဲဒီ့ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေတြ အားလုံး ခ်စ္ၾကတာ အျပစ္မဟုတ္ဘူးဗ်။ ခ်စ္သာခ်စ္ၾက ကုိယ့္ေပၚလစီနဲ႔ကုိယ္ေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္လဲ ကၽြန္ေတာ့္ ေပၚလစီနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ပဲ ခ်စ္ခ်င္သလုိ ခ်စ္မယ္ လာလဲ မတားနဲ႔ တားလဲမထူးဘူး။ ကုိယ္ယုံၾကည္ရာ ကုိယ္လုပ္တဲ့ေကာင္ေလ ေခါင္းမာတာေတာ့ လာေမးမေနနဲ႔ ပင္ပန္းတာပဲ အဖတ္တင္မယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြကုိ ေနာက္ျပီး ေျပာတဲ့ စကား႐ွိတယ္။ ငါ့ႏွလုံးသားက အၾကီးၾကီးကြ အခန္းခြဲေတြ အမ်ားၾကီးနဲ႔ ဖြဲ႕ထားတာ ေဘာ္ဒါေဆာင္လုိပဲ အားလုံးကုိ ခ်စ္လုိ႔ရတယ္လုိ႔ ေျပာေတာ့ ဆဲလုိက္ၾကတာ ပြက္ပြက္ကုိထေရာ။ တတ္ႏုိင္ဘူးေလ ကုိယ့္ဘာသာ မလိမ္ပဲေျပာျပတာ။ အမွန္ေျပာတာ ေကာင္းတာပဲေလေနာ့။ ခ်စ္တယ္ဆုိတာလဲ ေကာင္းတာပဲေလ။ အဲဒီ့ေတာ့ အမွန္အတုိင္းပဲ ခ်စ္ၾကတာေပါ့ မလိမ္တမ္း မဝွက္တမ္း မေကာက္က်စ္တမ္း ခ်စ္ၾကတာေပါ့။ ကုိယ့္လိပ္ျပာကုိယ္လုံစြာ ခ်စ္ႏုိင္ၾကပါေစဗ်ာ။

Read More...

Friday, October 10, 2008

ငါမဟုတ္တဲ့ငါ

၁။ လက္ညွဳိးထုိးျပီး စြပ္စြဲစရာ မ႐ွိဘူး
၂။ ငုိစရာ မ်က္ဝန္းေတြ မ႐ွိဘူး
၃။ ေျပာစရာ စကားလုံးေတြ မ႐ွိဘူး
၄။ သတိရစရာ ေအာင္ျမင္မႈမ႐ွိဘူး
၅။ အစားထုိးစရာ အေျခအေနမ႐ွိဘူး
၆။ စြန္႔လႊတ္ဖုိ႔အတြက္ အင္အားမ႐ွိဘူး
၇။ ပူပင္ေပးမယ့္ ပတ္ဝန္းက်င္မ႐ွိဘူး
၈။ ခြင့္လႊတ္ဖုိ႔အတြက္ အေၾကာင္းအရာမ႐ွိဘူး
၉။ ျပန္လည္တည္ေဆာက္ဖုိ႔ အသစ္မ႐ွိဘူး
၁၀။ ေတာက္ . . . . အဲဒီ့ေကာင္ ငါမဟုတ္ဘူး

zeRoTraSh
10th, October, 2008

Read More...

Wednesday, October 8, 2008

တစ္ကုိယ္ထဲႏွစ္ေယာက္

သက္တူ႐ြယ္တူပါပဲ
နကၡတ္တစ္ခုထဲမွာ ယွဥ္ေမြးလာတာ
မိနစ္ေတာင္ မျခားဘူး
တုန္႔ျပန္ပုံေတြကေတာ့ ဆန္းတယ္။

တစ္ေယာက္ကေတာ့ ကိန္းဂဏန္းေတြနဲ႔ ေမြ႔ေပ်ာ္လုိ႔
တစ္ေယာက္ကေတာ့ စကားလုံးေတြနဲ႔ ေမြ႔ေပ်ာ္လုိ႔

တစ္ေယာက္ကေတာ့ တည္တည္ျငိမ္ျငိမ္ေတြးလုိ႔
တစ္ေယာက္ကေတာ့ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးျဖတ္သန္းလုိ႔

တစ္ေယာက္ကေတာ့ ျဖစ္တည္မႈအေပၚယုံၾကည္လုိ႔
တစ္ေယာက္ကေတာ့ အိပ္မက္ေတြကုိမက္လုိ႔

တစ္ေယာက္ကေတာ့ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာလုိ႔
တစ္ေယာက္ကေတာ့ မပြင့္တပြင့္ဆက္ဆံလုိ႔

တစ္ေယာက္ကေတာ့ စနစ္တက်ေနထုိင္လုိ႔
တစ္ေယာက္ကေတာ့ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ပါးပါး႐ွင္သန္လုိ႔

တစ္ေယာက္ကေတာ့ သံသယေတြျပည့္ႏွက္လုိ႔
တစ္ေယာက္ကေတာ့ ယုံၾကည္လြန္းတတ္လုိ႔

တစ္ေယာက္ကေတာ့ ေက်ာက္႐ုပ္လုိခံစားလုိ႔
တစ္ေယာက္ကေတာ့ သိပ္ျပီးသိမ္ေမြ႔လြန္းေနလုိ႔

အဲဒီ့ႏွစ္ေယာက္ကုိ ေပါင္းစပ္လုိ႔ မရတာၾကာျပီ
အဲဒီ့ႏွစ္ေယာက္ကုိ တြဲထုတ္လုိ႔ မရတာၾကာျပီ
အဲဒီ့ႏွစ္ေယာက္ကုိ
တစ္ကုိယ္ထဲ ေတြ႔ေတြ႔ေနရေတာ့ ခက္တယ္။
zeRoTraSh
8th, October, 2008.

Read More...