Saturday, February 23, 2008

အေတြ႕အၾကဳံမ်ား (၄)

လူတစ္ေယာက္ကုိ လုပ္ငန္းတစ္ခု အတြက္ အကူအညီေတာင္းမွာလား ဒါမွမဟုတ္ သူ႕အတြက္ ဥာဏ္ပူေဇာ္ချဖစ္ေစ၊ လုပ္အားချဖစ္ေစ ေပးျပီး လုပ္မလား။ ဒါက တကယ့္ကုိ စဥ္းစားစရာပဲ။ အလုပ္တစ္ခုကုိ အသုိင္းအဝုိင္း ေကာင္းလို႔ လုပ္တာထက္ အလုပ္တစ္ခုကုိ စနစ္တက် လုပ္တာ ပုိေကာင္းတယ္ဆုိတာ ကၽြန္ေတာ့္ အေတြ႕အၾကဳံအရ သိလုိက္ရတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ႏုိင္ငံမွာ ႐ွယ္ယာလုပ္ငန္းေတြ ကြဲၾကျပဲၾက ျပႆနာေတြ တက္ၾကတာ ဘာ့ေၾကာင့္လည္း အေျဖက သိပ္႐ွင္းပါတယ္။ တိက်တဲ့ မူဝါဒ မ႐ွိျခင္း၊ တာဝန္ခြဲေဝမႈ မ႐ွိျခင္း၊ လူမႈေရးမ်ား လုပ္ငန္းတြင္းသုိ႔ ဆြဲသြင္းျခင္း စတဲ့ အခ်က္ေတြေၾကာင့္ေပါ့။ အစကေတာ့ ခင္ခင္မင္မင္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္႐ႊင္႐ႊင္ ေနာက္ေတာ့ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ မုန္းၾက စိတ္ဆုိးၾက သံသယျဖစ္ၾကနဲ႔ ရလာဒ္ေတြက သိပ္ကုိ စိတ္ပ်က္စရာ ေကာင္းတယ္။

ကၽြန္ေတာ္ ခုလုပ္ခဲ့တဲ့ ပေရာဂ်က္မွာဆုိရင္ ပထမဦးဆုံး ဘာမွ ေရရာမႈ မ႐ွိပဲ စမ္းတဝါးဝါးနဲ႔ လုပ္ခဲ့ရတယ္။ အဲဒီ့တုန္းကေတာ့ ႐ွယ္ယာသမားေတြက အင္း အဲ ဟုတ္တယ္ အားကုိးပါတယ္ လုပ္ပါ အလုပ္ျဖစ္ေရးက အဓိက ျမတ္စရာ မလုိဘူး မ႐ႈံးရင္ေတာ္ျပီ အဲဒီ့လုိ စကားေတြနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ခ်ည္ေႏွာင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ေျပာျပခဲ့ပါတယ္ ဒီလုပ္ငန္းက ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ပထမဆုံး အေတြ႔အၾကဳံ မွားႏုိင္တယ္ ဒါေပမယ့္ သတိထားျပီး လုပ္မယ္ ျမတ္မယ္လုိ႔ အာမ မခံႏုိင္ေပမယ့္ မ႐ႈံးေရးကုိ ဦးတည္ထားေပးမယ္လုိ႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္။ တကယ္တမ္း အလုပ္စတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ ကံအားေလ်ာ္စြာနဲ႔ စပြန္ဆာ ပုိက္ဆံကုိ မ်ဳိးမ်ဳိးျမတ္ျမတ္ေလး ရလုိက္တယ္။ ကဲ စပြန္ဆာရျပီဆုိေတာ့ ႐ႈံးဖုိ႔ မ႐ွိေတာ့ဘူးေပါ့။ အျမတ္ကေတာ့ မေသခ်ာေသးဘူးဆုိတာ ကၽြန္ေတာ္ ေျပာျပခဲ့တယ္။ စိတ္တြက္တြက္ရင္ေတာ့ ျမတ္မွာေပါ့ေလ။ လုပ္ငန္းဆုိတာ အဲလုိ တြက္လုိ႔မွ မရတာ။ စပြန္ဆာ သမားကေရာ ကုိယ္နဲ႔ အမ်ဳိးေတာ္လုိ႔ ေပးတာမွ မဟုတ္တာ သူ႔ပုိက္ဆံေတြကုိ ေဖ်ာ္ေျဖေရးနဲ႔အတူ သူ႔အတြက္ အက်ဳိး႐ွိေအာင္ ျပန္သုံးခုိင္းတာပဲေလ။ ဒါကုိ လက္မခံၾကဘူး။

ကဲ ဒီလုိနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ အလုပ္က တဝက္နီးပါးအေရာက္မွာ စပြန္ဆာရမွန္းလဲသိၾကျပီ တျခားဘက္ကလည္း ေငြေတြ ဝင္လာျပီဆုိေတာ့ အားလုံးက မ်က္စိက်လာပါေတာ့တယ္။ ပထမတုန္းက တြက္ခဲ့တဲ့ ကိန္းဂဏန္းေတြဟာ ေနာက္ပုိင္းမွာ တေျဖးေျဖး ပုိမ်ားလာတာကုိ ေတြ႕လာရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္မွာ ျငင္းပယ္ႏုိင္စြမ္းေတြ ေလ်ာ့နည္းလာပါတယ္။ လုပ္ငန္းတစ္ခုလုံးက ေခါင္းေပၚမွာ ေရာက္ေနသလုိ လူေတြကုိ အကူအညီေတာင္းထားတာေၾကာင့္ အားလုံး စိတ္ခ်မ္းသာဖုိ႔ ပုိၾကဳိးစားလာရပါတယ္။ ဒီၾကားထဲမွာ ျပႆနာေတြကလည္း မ႐ုိးရေအာင္ တစ္ခုျပီးတစ္ခု ႐ွင္းရပါေတာ့တယ္။ လုပ္ငန္းၾကီး စျပီဆုိတာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္သိလုိက္ပါျပီ ျမတ္စရာ မ႐ွိဘူး သုိ႔ေသာ ႐ႈံးစရာလဲ မ႐ွိေတာ့ဘူး နာမည္ေကာင္းရဖုိ႔သာ ၾကဳိးစားရေတာ့မယ္ဆုိတာကုိ ကၽြန္ေတာ္ သေဘာေပါက္သြားပါျပီ။ ႐ွယ္ယာသမားေတြကေတာ့ အဲဒီ့အခ်ိန္မွာ စိတ္ကူးဖဲ႐ုိက္ျပီး ဘယ္ေလာက္ျမတ္စြန္းမယ္ဆုိတာ တြက္ေနၾကပါျပီ။ သူတုိ႔က ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ခုမွ အလုပ္တူတူစလုပ္ဖူးတာရယ္ ျပီးေတာ့ သူတုိ႔ တခ်ိန္လုံး ပစ္ထားျပီး ခုမွ မုိးက်ေ႐ႊကိုယ္ေတြလုိ ေပၚလာတာရယ္ကုိ ထည့္မတြက္ၾကေတာ့ပါဘူး။ သူတုိ႔ေတြက ႐ွယ္ယာပါတယ္ဆုိတာ ပါးစပ္နဲ႔ ပါခဲ့ၾကတာကုိလည္း သတိမရၾကေတာ့ပါဘူး။ ဘယ္သူ႔ဆီကမွ ကၽြန္ေတာ္ ပုိက္ဆံမယူထားပါဘူး။ ရတဲ့ေငြေတြနဲ႔ ကုိယ့္ဘာသာ အဆင္ေျပသလုိ ၾကည့္ျပီးလုပ္ခဲ့ရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က အလုပ္တစ္ခုလုပ္ရင္ ေငြဆုိတာထက္ ဂုဏ္သိကၡာကုိ ပုိျပီးတန္ဖုိးထားပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္လည္း ေငြေၾကးအေၾကာင္းတြက္တတ္တဲ့ သူေတြက ကၽြန္ေတာ့္ကုိ မ်က္စိဆံပင္ေမႊးစူးၾကတာေပါ့။ မင္းက ဘာေကာင္လဲ နင္က ဘာမုိ႔လုိ႔လဲ။ ဒီေမးခြန္းေတြဟာ စိတ္ကုန္စရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ တေန႔ျပီးတေန႔ ေျဖေနရပါတယ္။

ၾကည့္ၾကပါအုံး ႐ွယ္ယာပါတနာလုိ႔သာ ေျပာတယ္။ တကယ္တမ္း ကၽြန္ေတာ္ ျပႆနာတက္ေနတဲ့ အခ်ိန္ (လုပ္ငန္းနဲ႔ ပတ္သတ္ျပီး ျဖစ္ေနေသာ ျပႆနာမ်ား) မွာ သူတုိ႔ေတြက ကၽြန္ေတာ့္ဘက္က ႐ွိေနဖုိ႔ ေနေနသာသာ သူမ်ားဘက္ကေနျပီး ကၽြန္ေတာ္က လုိအပ္ခ်က္ေတြ႐ွိေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္မွားေၾကာင္းမ်ားကုိ အားမနာ လွ်ာမက်ဳိး တရစပ္ေျပာပါေတာ့တယ္။ အဲဒီ့အျပင္ လုပ္ငန္းမွာ ပတ္သတ္ရတဲ့သူေတြနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ေျပလည္မႈရလာရင္ သူတုိ႔က ျပႆနာ မတက္တက္ေအာင္ လုိက္ျပီး ေနာက္ကေန ေႏွာက္ယွက္ပါတယ္။ ကဲ မခက္ဘူးလား ရန္သူနဲ႔ ဓါးျခင္းယွဥ္ခုတ္ေနတုန္း ေနာက္ေက်ာကုိ ကုိယ့္လူက ျပန္ျပီး ဓါးနဲ႔ထုိးသလုိပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ဟာ လုပ္ငန္းၾကီးကုိ လုပ္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ လုပ္ငန္းၾကီး စေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ အားလုံးကုိ မယုံရဲေတာ့ပါဘူး။ သူတုိ႔ ေမးရင္လည္း မေျဖေတာ့ပါဘူး။ ျပႆနာမတက္ေရး ေခ်ာေခ်ာေမြ႕ေမြ႕ ေအာင္ျမင္ေရးကုိသာ အဓိက ထားပါေတာ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ လုံျခဳံေရး အတြက္ သူငယ္ခ်င္းေတြက စုိးရိမ္လာၾကပါတယ္။ သူတုိ႔ သိတယ္ အခ်ိန္မေ႐ြး ဒုကၡေရာက္သြားႏုိင္တယ္ဆုိတာကုိ။ တခ်ိန္လုံး ကၽြန္ေတာ့္ကုိ အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္နဲ႔ လုံျခဳံေရးအတြက္ သတိေပးပါေတာ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း အဲေလာက္ေတာ့ မတုံးပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္ လုံျခဳံေရးအတြက္ စီစဥ္ရပါေတာ့တယ္။ တကယ့္ကုိ ႏုိင္ငံျခား ႐ုပ္႐ွင္ေတြထဲကလုိပဲ ဒုကၡေပးမယ့္လူသုိက္က တစ္ဘက္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔က တစ္ဘက္ အရမ္းကုိ ပင္ပန္းခဲ့ပါတယ္။

ကၽြန္ေတာ္ဘာလုိ႔ အဲဒီ့ေလာက္စုိးရိမ္ရသလဲ ဆုိရင္ ကၽြန္ေတာ့္လုပ္ငန္းမွာ ပါးစပ္နဲ႔ ႐ွယ္ယာထည့္ထားတ့ဲသူေတြက ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ေတာ္ေတာ္ မုန္းေနၾကပါျပီ။ လုပ္ငန္းၾကီးတစ္ခုလုံးမွာ လူေတြက ကၽြန္ေတာ့္ကုိ အေရးေပးတယ္ ကၽြန္ေတာ္ ဆုံးျဖတ္မွ အတည္ျဖစ္တယ္။ အင္တာဗ်ဴးေတြ ဂ်ာနယ္လစ္ေတြလည္း ကၽြန္ေတာ့္နားမွာ တခ်ိန္လုံး ဝဲေနပါတယ္။ သူတုိ႔ကုိ အေရးတယူ မလုပ္ရေကာင္းလားဆုိတာ သူတုိ႔ စိတ္ထဲမွာ ႐ွိပါတယ္။ ဘယ္သူက အေရးတယူ ႐ွိပါ့မလဲ ေခါင္းစဥ္တပ္ထားတာကုိက ကၽြန္ေတာ့္ ကုမၸဏီနာမည္ အားလုံးက ကၽြန္ေတာ့္ အသုိင္းအဝုိင္းေလ သူတုိ႔လုိ လူစိမ္းေတြကို ဘယ္သူက အဖတ္လုပ္ပါ့မလဲ။ ျပီးေတာ့ သူတုိ႔ရဲ႕ စိတ္ဓါတ္ေတြကုိ အားလုံးက သိကုန္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ့္နားမွာပဲ အားလုံး ႐ွိေနၾကပါတယ္။ အဲလုိျဖစ္ေလ သူတုိ႔က ပုိျပီး ညွဳိးေလပါပဲ။ သံသရာကုိ လည္ေနေတာ့တာပဲ။ အလုပ္မွာ ျပႆနာမတက္တတ္ေအာင္ သူတုိ႔ နည္းမ်ဳိးစုံ သုံးလာပါတယ္။ မီဒီယာေတြကိုပါ အခ်ိန္ျပည့္ေခၚျပီး ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ပတ္ခ်ာလည္ လုိက္႐ွာခုိင္းပါတယ္။ အဲဒီ့ပြဲအတြင္းမွာ ကၽြန္ေတာ္ အင္တာဗ်ဴး ေ႐ွာင္ခဲ့ပါတယ္။ တကယ္လည္း မအားလုိ႔ပါ။ ျပီးေတာ့ နာမည္ၾကီး ဂ်ာနယ္က ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ေန႔တုိင္း အင္တာဗ်ဴးဖုိ႔ ေျပာေတာ့ အဆင္မေျပေတာ့ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ တခါေျဖျပီးသားပါ ေနာက္တခါ ေျဖလည္း ဒီအေျဖပဲ ျဖစ္မွာပါ။ ဒါကုိ ဘာ့ေၾကာင့္မ်ား ထပ္ျပီး ဗ်ဴးခ်င္သလဲ ကၽြန္ေတာ္ စဥ္းစားရပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ သိလုိက္ပါတယ္ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ရန္သူ တစ္စုက အကူအညီ ေတာင္းထားတယ္ဆုိတာ။ ကၽြန္ေတာ္ အဲဒါ မသိခင္ကထဲက အဲဒီ့ ဂ်ာနယ္ကုိ ေ႐ွာင္ပါတယ္။ သူတုိ႔ ခမ်ာလည္း သူမ်ား ခုိင္းလုိ႔သာ လုပ္တယ္ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ မဲသလား ျဖဴသလားေတာင္ မသိၾက႐ွာပါဘူး။ သူတုိ႔ ေဘးနားမွာ မတ္တတ္ရပ္ေနတတ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ သူတုိ႔ လုံးဝ မသိၾကပါဘူး။ ဒီေနရာမွာ အဲဒီ့ကိစၥကုိ ေျဖ႐ွင္းေပးသြားတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ မန္ေနဂ်ာကုိ ေက်းဇူးတင္ရမွာပါ။ သူက အျမဲတမ္း မအားဘူး မ႐ွိဘူး အခ်ိန္မရဘူး ခင္ဗ်ားတုိ႔ ဗ်ဴးခ်င္ရင္ ႐ုံးမွာ လာခဲ့ ကၽြန္ေတာ္ ခ်ိန္းေပးမယ္ဆုိျပီး ေျပာေပးခဲ့ပါတယ္။ ပြဲျပီးသြားတဲ့အထိ သူတုိ႔ ဘက္ကလည္း လက္မေလ်ာ့ပါဘူး။

ရန္သူေတြနဲ႔ ရင္ဆုိင္တဲ့ အခါတုိင္းမွာ ကၽြန္ေတာ့္ဘက္က စိတ္ခံစားမႈ လုံးဝ မပါေအာင္ သတိထားျပီးေနပါတယ္။ ေပ်ာ္တာလည္း မျပဘူး ေဒါသထြက္တာလည္း မျပဘူး စိတ္႐ႈပ္တာလည္း မျပဘူး။ အဲဒီ့လုိ ေနခဲ့လုိ႔လည္း ကၽြန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ေလး သက္သာရာ ရခဲ့ပါတယ္။ တကယ္လုိ႔မ်ား စိတ္ခံစားမႈကုိ သိသြားခဲ့ရင္ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ သူတုိ႔ လြယ္လြယ္ အႏုိင္ရသြားမွာပါ။ သူတုိ႔နဲ႔ ျပဳိင္ရတာ စစ္တုရင္ ကစားရသလုိပါပဲ။ တခ်ိန္လုံး စဥ္းစားေနရပါတယ္ အကြက္အမွား မခံပါဘူး။ ကုိယ့္ဘက္က တစ္ကြက္မွားတာနဲ႔ ကိစၥျပတ္သြားႏုိင္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ သူတုိ႔နဲ႔ ကစားေနရင္း ေနာက္ဆုံး အႏုိင္ရခဲ့ပါတယ္။ လုပ္ငန္းတစ္ခုလုံး ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ ေခ်ာေခ်ာ ေမြ႕ေမြ႕နဲ႔ ျပီးဆုံးသြားပါတယ္။ လူေတြအားလုံး ကၽြန္ေတာ့္ကုိ Congratulation လာလုပ္ၾကပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ေတာ္ေတာ္ ေပ်ာ္ပါတယ္။ သူတုိ႔ကုိ အႏုိင္ရတာထက္ လုပ္ငန္းတစ္ခုကုိ ေအာင္ျမင္ေအာင္ လုပ္ခဲ့ႏုိင္တာ ပထမဆုံး အေတြ႕အၾကဳံျဖစ္ေပမယ့္ ေခ်ာေခ်ာေမာေမာ ျပီးဆုံးသြားတာရယ္ေၾကာင့္ ေပ်ာ္မိပါတယ္။ ကဲ ဒီလုိ ေအာင္ျမင္သြားေတာ့ တစ္ဘက္မွာ ဘာျဖစ္သလဲဆုိေတာ့ ေငြေၾကးအျမတ္အစြန္း လုံးဝထြက္မလာေတာ့ပါဘူး။ ဘာလုိ႔လဲဆုိေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ အဲဒီ့အခ်ိန္မွာ ေငြခင္းျပီး လမ္းေလွ်ာက္ခဲ့ရပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ေနရာေတြမွာ မသုံးသင့္မွန္းသိေပမယ့္ အဲဒီ့အခ်ိန္မွာ ဘာမွ မစဥ္းစားႏုိင္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္ ေခါင္းထဲမွာ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ျဖစ္ေရးပဲ ႐ွိပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ဒီလုပ္ငန္းၾကီးမွာ ေအာင္ျမင္ေပမယ့္ ေငြေၾကးအျမတ္အစြန္း မ႐ွိသလို အ႐ႈံးလဲ မ႐ွိခဲ့ပါဘူး။ နာမည္ရခဲ့တာရယ္ လူေတြရဲ႕ ယုံၾကည္မႈရခဲ့တာရယ္ ေ႐ွ႕လုပ္ငန္းေတြ လမ္းပြင့္လာတာရယ္က ကၽြန္႔ေတာ့္အတြက္ အၾကီးမားဆုံး အျမတ္အစြန္းပါပဲ။

ကဲ လုပ္ငန္းၾကီးလည္း ျပီးျပီဆုိေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ စာရင္းေတြ႐ွင္းဖုိ႔ လုပ္ေပးရပါတယ္။ ပုိက္ဆံ မစုိက္ၾကေပမယ့္ ပါးစပ္ေလးနဲ႔ ပါထားတဲ့သူေတြကုိ ႐ွင္းျပဖုိ႔ တာဝန္႐ွိလာပါတယ္။ အလုပ္မျပီးခင္မွာ ရန္လုပ္ခဲ့တဲ့ သူတုိ႔ေတြကလည္း အလုပ္ျပီးေတာ့ ပုိက္ဆံ ရလုိေၾကာင္း ေတာင္းလာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း စာရင္းေတြကုိ ေသခ်ာျပလုိက္ပါတယ္။ အျမတ္မ႐ွိတာကုိ သိသြားတဲ့အခါမွာ ကၽြန္ေတာ့္ကို ထပ္ျပီး ရန္လုပ္ပါေတာ့တယ္။ အစထဲကလည္း မကူညီဘူး ရန္လဲလုပ္တယ္ ျပႆနာလည္း ႐ွာတယ္ ကဲ အလုပ္ျပီးေတာ့လည္း ပုိက္ဆံေတာင္းတယ္ တကယ္မျမတ္လုိ႔ မျမတ္ေၾကာင္း ႐ွင္းျပေတာ့လည္း လက္မခံဘူး။ မျဖစ္ႏုိင္တဲ့ ေငြေၾကးကိန္းဂဏန္း တစ္ခုကို ထပ္ခါတလဲလဲ ေျပာျပီး ေတာင္းပါေတာ့တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ သူတုိ႔ကုိ ၾကည့္ျပီး အ့ံၾသလြန္းလုိ႔ စကားေတာင္ မေျပာႏုိင္ပါဘူး ဒီအတုိင္းပဲ ထုိင္ၾကည့္ေနလုိက္ပါတယ္။ ေနာက္ဆုံး သူတုိ႔ ေျပာလာပါတယ္ စကားထဲက ဇာတိျပလာပါတယ္ ျပႆနာ႐ွာမယ္ ဘာညာေပါ့ေလ။ ကၽြန္ေတာ္ သည္းခံႏုိင္မႈ အတုိင္းအတာ ကုန္သြားပါတယ္။ သူတုိ႔ကုိ သူတုိ႔လုိမ်ဳိး ရန္ျပန္မလုပ္ပါဘူး သူတုိ႔ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ဒုကၡမ်ဳိးစုံ ေပးတဲ့ပုံေတြကုိ အေသးစိတ္ ျပန္ေျပာ လုိက္ပါတယ္ ျပီးေတာ့ ထပ္ေျပာလုိက္ပါတယ္ ကၽြန္ေတာ္က ခင္ဗ်ားတုိ႔လုိေတာ့ ရန္မလုပ္ေတာ့ဘူး ကၽြန္ေတာ့္ကုိ သိကၡာခ်ရင္ အသေရဖ်က္မႈနဲ႔ တရားစြဲမယ္လုိ႔ ျပတ္ျပတ္သားသား ေျပာလုိက္ပါတယ္။ အဲဒီ့ေတာ့မွပဲ သူတုိ႔ ျငိမ္သြားပါေတာ့တယ္။ ေနာက္ထပ္ ဘာသံမွ မၾကားရေတာ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္သူတုိ႔ကုိ ေလ်ာ့ျပီး မတြက္ပါဘူး။ အခ်ိန္မေ႐ြး ဒုကၡေပးႏုိင္ပါတယ္။ ခုလည္း ကၽြန္ေတာ့္လုပ္ငန္းေတြ အဆင္ေျပတယ္ ၾကားရင္ ဘာေတြ ၾကံစည္အုံးမလဲဆိုတာ မေျပာတတ္ပါဘူး။ ကဲ အလုပ္လုပ္ရင္ သတိသာထားၾကပါ ႐ွယ္ယာလုပ္ရင္ အဲလုိမ်ဳိးမျဖစ္ေအာင္ အစထဲကေနျပီး တိက်ေသခ်ာတဲ့ မူဝါဒေလးေတြ တာဝန္ခြဲေဝေရးေလေတြ လုပ္ထားပါ လုပ္ငန္းသေဘာ ပုိျပီး ပီျပင္ေအာင္ စာခ်ဳပ္စာတမ္းေတြနဲ႔ လုပ္ၾကပါလုိ႔ တုိက္တြန္းရင္း ကၽြန္ေတာ့္ အေတြ႔အၾကဳံေလးကုိ ေဝမွ်လုိက္ပါတယ္။

5 comments:

ThinkingHoney said...

ဟူးးးး
ဖတ္ျပီး ေမာသြားတာပဲ

စိုးထက္ - Soe Htet ! said...

အင္းဗ် ... ကၽြန္ေတာ္ဆို ႏွစ္ခါေမာ တယ္ ... မေရးခင္က ေရာ ... ေရးၿပီးေတာ့ေရာ :P
ညီေလးေရ ... စာခ်ဳပ္စာတမ္းက တစ္ကယ္ လိုတယ္ ... ေနာက္ မျဖစ္ေအာင္ ေသခ်ာလုပ္ ...ေလာကႀကီး က ဒီလိုပဲ ... :)

Thet Htoo@Myat Lone said...

အကုိေရ။

ကၽြန္ေတာ္တို႕ အလုပ္ကို ေသခ်ာ မလုပ္တတ္ေသးဘူးလို႕ ေျပာရမွာပဲ။ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ကိုယ္ေတြ႕အရပါ ေျပာတာပါ အကို။

တိက်ေရရာတဲ့ စည္းမ်ဥ္း မူ၀ါဒ မရွိပဲ ခင္ရာ မင္ေၾကာင္းနဲ႕ လုပ္တတ္တဲ့ Asia ရဲ႕ Family type နဲ႕ သြားတဲ့ပံုစံက US တို႕လို အလုပ္သေဘာနဲ႕ သြားတာထက္ အားနည္းတဲ့ အခ်က္ေတြ အမ်ားၾကီးပဲဆုိတာ လက္ေတြ႕ သိခဲ့ရတယ္ အကိုေရ။

အဲဒီ အေၾကာင္းက ေရးရင္ အမ်ားၾကီး ေရးဖို႕ ရွိမွာပဲေနာ္။

emayarKhin said...

ဘယ္လိုပဲၿဖစ္ၿဖစ္ေနာက္ဆံုးေတာ႔
တန္ဖိုးမၿဖတ္ႏုိင္တဲ႔ အေတြ႕အၾကံဳ
ေတြကုိသင္ၾကားလိုက္ရတယ္လို႕ပဲ
ယူဆလိုက္ပါ။ဒီထက္မကတဲ႔ေအာင္
္ၿမင္မွႈေတြ ရရွိဦးမွာပါ။

ဘလူးဖီးနစ္ said...

ဟိုက္ရွားဘား.. မလြယ္ပါလားဗ်ာ။ အဲလိုမ်ိဳးေတြ ရွိသလားဗ်ာ။ အီး..