Friday, May 2, 2008

လြင့္က်သြားသူ

လႊတ္ခ်လုိက္ပါတယ္
လက္ထဲက
စြဲစြဲျမဲျမဲကုိင္ထားတဲ့
မီးအိမ္ေလးကုိ။

လႊတ္ခ်လိုက္ပါတယ္
အာ႐ုံထဲက
စြဲလန္းတမ္းတေနတဲ့
ပုံရိပ္ေလးကုိ။

လႊတ္ခ်လုိက္ပါတယ္
ဦးေႏွာက္ထဲက
သံမႈိလုိဆြဲထားတဲ့
ခံယူခ်က္ေတြကုိ။

လႊတ္ခ်လုိက္ပါတယ္
ႏွလုံးသားထဲက
အခုိင္အမာတည္႐ွိေနတဲ့
မင္းေလးကုိ။

လႊတ္ခ်လုိက္ပါတယ္
ရင္ထဲက
ညတုိင္းမက္တဲ့
ကုိယ့္ရဲ႕ အိပ္မက္ေလးကုိ။

အုိ . . .
လႊတ္ခ်လုိက္တာ
မဟုတ္ရပါလားကြယ္
တကယ္ေတာ့
ကုိယ္ဟာ
ဘဝတစ္ခုလုံး
လြင့္က်သြားသူပါ . . . ။

3 comments:

စိုးထက္ - Soe Htet ! said...

လြင့္မက်ေအာင္ ၀ိတ္တက္ေအာင္ လုပ္ထား :P

Han Thit Nyeim said...

လႊတ္ခ်လိုက္ပါတယ္။
စိတ္ထဲမွာ
တအံုေႏြးေႏြးေျပာခ်င္တဲ့
ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ Comment ကို။

တကယ္ေတာ့
ခင္ဗ်ားဟာ
ႏွလံုးသားနဲ႔
ဖန္တီးတဲ့သူပါ။

လြမ္းဇာနည္ said...

ဒီ ကဗ်ာေလးကုိ အစအဆုံးဖတ္ၾကည့္ျပီးမွ အရမ္းၾကိဳက္သြားပါတယ္