ကၽြန္ေတာ္ Part Of zeRoTraSh (PORTS) ဆုိျပီးေတာ့ ဒီဘေလာ့ဂ္ေလးကုိ ၂၃ ရက္၊ ၾသဂုတ္လ၊ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္မွာ စတင္ျပီးတည္ေဆာက္ခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ဘေလာ့ဂ္ေတြ အေၾကာင္းသိတာေတာ့ ၾကာခဲ့ပါျပီ။ သူမ်ားေတြ ေရးထားတာကုိပဲ သြားသြားျပီး ဖတ္ျဖစ္ေနပါတယ္။ ကုိယ္တုိင္ကေတာ့ မေရးျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ ေရးဖုိ႔ အခ်ိန္မရခဲ့သလုိ သိပ္စိတ္မဝင္စားခဲ့လုိ႔ပါ။ ေနာက္ပုိင္းေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ web 2.0 ရဲ႕ ေပါက္ကြဲမႈအားကုိၾကည့္ျပီး user participation ကုိပုိျပီး စိတ္ဝင္စားလာပါတယ္။ အဲဒီ့အတြက္ ကၽြန္ေတာ့္လုပ္ငန္းေတြကုိလည္း အေထာက္အကူျပဳေအာင္ ဘေလာ့ဂ္ေတြရဲ႕ သဘာဝကုိလည္း သိရေအာင္ ကၽြန္ေတာ္ စျပီးေရးဖုိ႔ အၾကံရခဲ့ပါတယ္။ တကယ္တမ္း ဘေလာ့ဂ္ေရးတဲ့အခါမွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ဝင္စားစရာေတြကုိ ပုိေတြ႕ခဲ့ပါတယ္။ Technology ကေတာ့ရင္းႏွီးျပီးသားမုိ႔ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ထူးထူးျခားျခားခက္ခဲမႈ မ႐ွိသေလာက္ပါပဲ။ ဘာေတြ ေရးမလဲ ဘယ္လုိအေၾကာင္းအရာေတြကုိ ေရးမလဲလုိ႔ စဥ္းစားရတာကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ပင္ပန္းပါတယ္။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ေရးခ်င္တာေရးမယ္ကြာ ငါ့ဘာသာလုပ္တာပဲ ဘာျဖစ္တုန္းဆုိျပီး သေဘာထားလုိက္မွ ေအးသြားပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ profile မွာေရးထားသလုိပါပဲ Blog ကုိလက္ေဆာ့ရင္း ရပ္မရေတာ့လုိ႔ ဆက္ေရးေနတာပါ ဆုိတဲ့အတုိင္းပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္ေရးရင္းနဲ႔ ရပ္မရေတာ့ပါဘူး။ စာေရးတာလဲ ဝါသနာကပါတာကုိး။ အစကေတာ့ သိျပီးရင္ေတာ္ျပီလုိ႔ ေတြးထားေပမယ့္။ တကယ္တမ္း ကုိယ့္ဘေလာ့ဂ္ကုိ ကုိယ္မရပ္ျဖစ္ပါဘူး။ c-box မွာလာအားေပးတဲ့ စာေလးေတြ ေကာ္မန္႔ေလးေတြကုိၾကည့္ျပီး ပီတိျဖစ္မိတယ္။ ေနာက္ျပီး ကုိယ္ကုိတုိင္လဲ သူမ်ား ဘေလာ့ဂ္ေတြကုိ သြားျပီး ဝင္ေအာ္ ေကာ္မန္႔ေရးလုပ္ရတာကုိ သေဘာက်လာပါတယ္။ ဘာနဲ႔တူလဲဆုိေတာ့ ရပ္ကြက္ထဲမွာလုိပါပဲ လူမႈအဖြဲ႕အစည္းေလးတစ္ခုကုိ အြန္လုိင္းေပၚမွာ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ေတြ႕ေနရသလုိပါပဲ။ တကယ္တမ္းလဲဟုတ္ပါတယ္။ ေနာက္ပုိင္းေတာ့ ရပ္ကြက္ထဲမွာလုိပဲ ကေလာ္တုတ္တာေတြ ထဆဲတာေတြ သမီးရည္းစားေတြ အဲလုိ အဲလုိေတြ အမ်ားၾကီးေတြ႕ေတာ့ ေၾသာ္ဟုတ္တယ္ေနာ္ ဆုိတာပဲ စဥ္းစားမိခဲ့ပါတယ္။ (ရပ္ကြက္ထဲက လူေတြဆုိျပီး ပန္ဒုိရာ သုံးထားတာကုိ သေဘာက်ပါတယ္ ဤကားစကားခ်ပ္)
ကၽြန္ေတာ္ ပထမဆုံး စေရးျဖစ္တဲ့ ပုိ႔စ္က ျမင္လွည့္ပါအေမ ဆုိတဲ့ ကဗ်ာေလးပါ။ ဘာတင္ရမွန္းမသိလုိ႔ အဲဒီ့ကဗ်ာေလးကုိ လက္တမ္းေရးျပီး ခ်က္ျခင္းတင္ခဲ့ပါတယ္။ ဘယ္သူမွ ေကာ္မန္႔ေပးတဲ့သူ မရွိပါဘူး။ စစခ်င္းကုိး။ c-box မွာေတာ့ လာလာျပီး အားေပးသြားၾကတာေတြ႕ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္သူ စစျခင္းေရာက္လာတာလဲဆုိတာေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ပါဘူး။ အဲဒီ့တုန္းက လာေနၾကေတြထဲမွာေတာ့ ခုထိသိေနတာ ရန္ေအာင္တုိ႔ မခင္မင္းေဇာ္တုိ႔ ကုိစုိးထက္တုိ႔ မ်ားေတာ့မ်ားပါတယ္။ ေၾသာ္ သင္ကာၾကီးလဲ ပါေသးတယ္ သူနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ဘေလာ့ဂ္လုပ္တဲ့ သက္တမ္း သိပ္မကြာဘူးထင္တာပဲ။ ထားပါ ေသခ်ာေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ဘူး။ c-box ကုိ ရာဇဝင္ ျပန္မလွန္ႏုိင္ေတာ့လုိ႔။ ပထမဆုံး ကြန္မန္႔ေပးတာကေတာ့ ထူးျမတ္ပါ။ ကၽြန္ေတာ့္နားေပါက္ေလး ဆုိတဲ့ ပုိ႔စ္မွာ စျပီး ကြန္မန္႔ေပးသြားတာပါ။ ေနာက္ပုိင္းမွာေတာ့ ရန္ေအာင္တုိ႔ သမုဒယႏြယ္တုိ႔က ကြန္မန္႔ေတြလာေပးတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ အဲဒီလုိနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ဘေလာ့ဂ္႐ြာထဲမွာ ခ်ာလပတ္လည္ျပီး ႐ုန္းမထြက္ႏုိင္ခဲ့ပါဘူး။
ကၽြန္ေတာ္ ဘေလာ့ဂ္ဂါေတြနဲ႔သိပ္မသိပါဘူး။ သိပ္လည္း မရင္းႏွီးပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္က စာသြားဖတ္ျဖစ္လဲ တခါတခါမွ ကြန္မန္႔ေပးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ တခါတခါမွ c-box မွာ ႏႈတ္ဆက္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ပုံမွန္ေတာ့သြားျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ဝင္စားတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ေတြဆုိ ပုံမွန္ဖတ္ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ပုိင္း ဘေလာ့ဂ္ေလာကမွာ Tag တယ္ဆုိတာ အစက ကၽြန္ေတာ္သေဘာ မေပါက္ခဲ့ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္ကုိလဲ ဘယ္သူမွ tag မလုပ္ပါဘူး။ ဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္က စျပီး Tag လုပ္ဖုိ႔ ငါ . . . ဘာေကာင္လဲ ဆုိျပီးေရးလုိက္ပါတယ္။ အဲဒီ့ပုိ႔စ္ကုိ စတင္ျပီး သိပ္မၾကာပါဘူး ကၽြန္ေတာ္ Tag လုပ္လုိက္တဲ့ထဲက ကုိစုိးထက္က စစခ်င္းေရးပါေတာ့တယ္။ သူကေတာ့ ေခါင္းစဥ္ေလးေျပာင္းျပီးေရးတာပါ။ ငါဆုိတာကုိ သူ႔အေနနဲ႔ ရင့္သီးတယ္ထင္လုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ဘယ္လုိလူလဲဆုိျပီး ေရးသြားတာကုိ မွတ္မိေနပါေသးတယ္။ အဲဒီ့လုိ သူ႔ကုိသြားျပီး Tag လုိက္မိကထဲက ကၽြန္ေတာ္နဲ႔သူ အေတာ္ခင္သြားတယ္ ဘယ္ေလာက္ခင္သြားတုန္းဆုိ ဘုန္းၾကီးတစ္ပါးထဲကုိ ကပၸိယတူတူလုပ္ေပးတဲ့ အထိပါပဲ။ ဒီေန႔ထက္ထိလဲ ပတ္သတ္ေနတုန္း။ သူ႔မိသားစု အကုန္လုံးနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ အေတာ္ကုိ ရင္းႏွီးပါတယ္။ သူနဲ႔ကၽြန္ေတာ္ ခုထက္ထိလူျခင္း မစုံဖူးပါဘူး။ ဓါတ္ပုံေတြပဲျမင္ဖူးေသးပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ဘဝမွာ လူတစ္ေယာက္ကုိ မျမင္ဖူးေသးပဲနဲ႔ ခင္မင္ျပီး ကူညီေပးခဲ့တာ ကုိစုိးထက္ပါပဲ။ ခ်စ္ကုိၾကီး Cheers !
ဘေလာ့ဂ္ဂါေတြကုိ အျပင္မွာ မျမင္ဖူးပါဘူး။ ပထမဆုံး အျပင္မွာစုံဖူးတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ဂါကေတာ့ သင္ကာပါ။ သူဗမာျပည္လာတုန္း ပန္းဆုိးတန္းမွာ သြားျပီးေတြ႕ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ ဘီယာပါတူတူေသာက္ခဲ့ပါတယ္။ အမွန္က ရုံးခ်ိန္ၾကီးပါ ကၽြန္ေတာ္က ေန႔လည္ဆုိ ေသာက္ေလ့မရွိပါဘူး။ သူ႔ကုိအားနာလြန္းလုိ႔ ခင္လုိ႔သာ ေသာက္ခဲ့တာပါ။ ကဲ ကုိဘုန္းသိျပီလားကြ :D။ Online မွာ Gtalk စေျပာျဖစ္တဲ့ ဘေလာ့ဂ္ဂါကေတာ့ ခ်စ္မၾကီး မခင္မင္းေဇာ္ပါပဲ။ သူ႔ဓါတ္ပုံကုိလည္း အရင္ဆုံးျမင္ဖူးတာပါ ဟုတ္တယ္ေနာ္ ခ်စ္မၾကီး :D။ ကၽြန္ေတာ့္အေၾကာင္းကုိ ပုိ႔စ္တစ္ခု စေရးတာကေတာ့ မုိးစက္ဆုိတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ဂါပါ။ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ကုိယ္တုိင္ဗ်ဴးေတြကုိ ဖတ္ျပီး သူက ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ အင္တာဗ်ဴးလုပ္တဲ့ပုံမ်ဳိးေရးျပီး ကၽြန္ေတာ့္ဆီပုိ႔ေပးခဲ့ပါတယ္။ သူေရးေပးတာကုိ ကၽြန္ေတာ္က ေခါင္းစဥ္ေလးေပးခဲ့ပါတယ္။ ေမာင္ဇီး႐ုိးကုိဖြင့္ဖတ္သြားတဲ့ မုိးစက္ ဆုိျပီး ေပးခဲ့ပါတယ္။ ခုေတာ့ ေမာင္မုိးစက္ ဘေလာ့ဂ္မေရးအားပါဘူး ဗမာျပည္ျပန္ေရာက္ျပီး သင္တန္းတက္ေနရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ဆီ ဖုန္းေတာ့ မၾကာမၾကာ ဆက္တတ္တယ္ဗ်။
ေၾသာ္ေမ့ေနလုိ႔ ကုိေမာင္လွဆီကလည္း ဖုန္းနံပါတ္စရဖူးတယ္ သူရန္ကုန္လာတုန္း ဘီယာတူတူေသာက္မယ္လုပ္ျပီးမွ မေသာက္ျဖစ္ခဲ့တာ မွတ္မိေသးတယ္။ ဘေလာ့ဂ္ဂါထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္ အကူအညီစေပးခဲ့ရတာကေတာ့ Rapster88 ဆုိတဲ့ ညီေလးပါ ေပးရမွာေပါ့ လဒေလးက တစ္႐ုံးထဲ တူတူလုပ္တာကုိး။ သူလဲ ေရးခ်င္တယ္ဆုိလုိ႔ ကၽြန္ေတာ့္ Template ၾကီးေပးလုိက္ေသးတယ္ အဟက္ဟက္ဟက္။ ေနာက္ျပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ဘေလာ့ဂ္ထဲမွာ contributor စလုပ္ဖုိ႔ လွမ္းေျပာတာကေတာ့ ရန္ေအာင္ေပါ့။ ၃ ေနရာအတြက္ တထုိင္ထဲလွမ္းဖိတ္တာ MMbloggerhelpdesk၊ သံစဥ္လႈိင္း၊ English For Success ရယ္ သုံးခုေပါ့။ အားေတာ့နာတယ္ ရန္ေအာင္ရယ္ သံစဥ္လႈိင္းမွာပဲ ၂ ပုဒ္လားေရးေပးဖူးတယ္ ေနာက္ေတာ့ ထပ္ေရးတာေပါ့ေနာ့ အဟက္ဟက္ဟက္။ သူမ်ားဘေလာ့ဂ္ထဲမွာ ေမးလ္ပုိ႔ျပီးေရးျဖစ္တာကေတာ့ ဇီးကြက္ဆီက သုိင္းေလာကေပါ့ဗ်ာ။
ဒီလုိနဲ႔ ဒီလုိနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ဘေလာ့ဂ္႐ြာၾကီးထဲမွာ ေတာ္ေတာ္ခ်ာလပတ္ရမ္းေနရင္း ခုထိရပ္မရေသးပါဘူး။ ေနာက္ပုိင္းမွာ ဘေလာ့ဂ္ေတြ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦးေဆာ္ၾက တီးၾက ေအာ္ၾက ဟစ္ၾကျမင္ေတာ့ စိတ္ကုန္သြားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လဲ သံေယာဇဥ္က မျဖတ္ႏုိင္ပါဘူး။ ကုိယ့္ဘာသာ လုပ္ခ်င္ရာ လုပ္ၾကပါေစဆုိျပီးပဲ ထုိင္ၾကည့္ေနလုိက္တယ္။ ဟုတ္တယ္ေလ ကုိယ့္သားသမီးေတြမွ မဟုတ္တာ။ ကုိယ့္သေဘာကုိယ္ေဆာင္တာပဲ လုပ္ေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္တားလည္း ဘာထူးမွာတုန္း ဟုတ္တယ္ဟုတ္။ ကၽြန္ေတာ့္ဘေလာ့ဂ္ အခုေတာ့ တစ္ႏွစ္ျပည့္ျပီ ေနာက္ပုိင္း ဆက္ေရးျဖစ္ မေရးျဖစ္ကေတာ့ မေသခ်ာဘူး။ မေရးပဲလဲ ေနေတာ့မေနႏုိင္ဘူး အားလဲမအားဘူး အားရင္ေရးမယ္ ေကာင္းဘူးလား။ ကၽြန္ေတာ့္ဆီကုိ လာတဲ့အားေပးေနတဲ့ ဘေလာ့ဂ္ဂါေတြ အကုန္လုံးကုိ ကၽြန္ေတာ္ေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္။ ေနာက္လည္း ဆက္ျပီးအားေပးပါအုံး အားမေပးလဲေနဗ်ာ ေရးမွာပဲ တားနဲ႔ အဟက္ဟက္ဟက္။
ကဲ ကဲ တစ္ႏွစ္ျပည့္ဆုိျပီး ဘာမွလဲ ဧည့္မခံျဖစ္ဖူး ေရးခ်င္တာ ေလွ်ာက္ေရးေနျပန္ျပီေနာ့။ အင္းေလ အဲဒါကုိက ကၽြန္ေတာ့္ပုံစံပဲကုိး။ ေကာ္မန္႔ေလးဘာေလး ေရးျပီး ဆုေတာင္းေပးေပါ့ ဆဲမသြားရင္ ျပီးတာပဲ။ က်န္တာကေတာ့ သေဘာ။ ဆဲသြားေတာ့ ဖတ္ရတာ အာရုံေနာက္လုိ႔။ ထူးျခားခ်က္က တစ္ခါမွေတာ့ အဆဲမခံဖူးေသးဘူး။ လူခ်စ္လူခင္ေပါလုိ႔လားဆုိေတာ့ အဲလုိလဲမဟုတ္ဘူး။ သိပါဘူးဗ်ာ။ ဘေလာ့ဂ္ေလာကမွာ နာမည္ေတာ့ ရလာျပီထင္တယ္ လူေသာက္ညင္ကပ္တဲ့ထဲ ပါေနတယ္ ေျပာတာပဲ။ ၾကားမိတာပါ။ ဟုတ္မဟုတ္မသိဘူး။ ကဲ ခုေတာ့ ေတာ္ေသးျပီ ေနာက္မွပဲ ဆက္ျပီးေရးေတာ့မယ္ ခုဒီပုိ႔စ္မွာ ေပးခဲ့မယ့္ ေကာ္မန္႔ေတြကုိလည္း စုျပီး ေနာက္ပုိ႔စ္အေနနဲ႔ တင္အုံးမယ္ ကၽြန္ေတာ့္ကုိ ဘယ္လုိအေၾကာင္းနဲ႔ ကြန္မန္႔ေပးေပး ဒီဘေလာ့ဂ္ကုိ ဘာေၾကာင့္ဖတ္လဲဆုိတာပါ ထည့္ေရးေပးပါ ဒါကလည္း ဒီ႐ြာထဲမွာ ေျပာေနသလုိ ဆားခ်က္တာပါ။ ကဲ အားလုံးပဲ မဂၤလာပါဗ်ာ။
zeRoTraSh
23rd August 2008
19 comments:
အလည္လြန္ၿပီး ... ေရာက္လာတာပါ ခင္ဗ်ာ ... :)
ဘေလာ႔လင္႔ကို ကိုယ္တိုင္ေတာင္းျပီးမွ ေရာက္လာတာပါရွင္႔ ေဒါက္ထက္လိုေတာ႔ အဟုတ္ဘူး...:P
ဘယ္လိုေရာက္လာလဲဆိုရင္အစ္ကိုဘေလာ့ဒ္ကိုဒီလိုပဲေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။
သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ computer မွာအစ္ကိုဘ
ေလာ့ဒ္ကိုဖတ္ၾကည့္ျပီးInterview 1 to 5 က
ေနာက္ကိုအျမဲလာဖတ္ျဖစ္ေစခဲ့တာပါပဲ။အဲလိုနဲ႔ ေနာက္
အျမဲလာလာဖတ္ျဖစ္ေတာ့တာပါပဲ။
ရပ္ကြက္ထဲမွာဘာေတြပဲျဖစ္ေနေန...အစ္ကိုဆီေတာ့အျမဲ
ေရာက္ျဖစ္ပါတယ္။ဆက္ေရးပါလို႔ေတာင္းဆိုခ်င္ပါတယ္။ :)
အဲဒါ ငါ ဘယ္သူလဲ က... ကၽြန္ေတာ္ဆီကို မခင္မင္းေဇာ္ ကေနတဆင့္ ေရာက္လာေသးပါတယ္။ ကနဦး အစ တရားခံကေတာ့ အခု တစ္ႏွစ္သား သုညပါပဲ။ အဲဒါနဲ႕ သုည ေကာင္းမႈ အေၾကာင္းျပဳၿပီး မ်က္ႏွာေျပာင္တုိက္ ကိုယ္ေပါင္ ကိုယ္လွန္ေထာင္းခဲ့ရပါတယ္ဗ်ာ။
သင္လည္း ေလ..ေလာကီ သားေပမို႕- ဘေလာ့ ေရးခ်င္ စိတ္မ်ား တဖြားဖြား ေပါက္ ၍၊ ရပ္မရ- ဆက္မရ..ျဖစ္ကာ..သင္ လည္း တေန႕..အိုရအံ့ ( အဲ- တေန႕- ဘေလာ့ တႏွစ္ ျပည့္ အ့ံ) း)
ကိုသုည ေရ- ဘေလာ့ တႏွစ္ ပတ္ လည္ကို.. Cheers !!
ဘာလုိလုိနဲ ့တနစ္ျပည့္ျပီလားဗ်. ဒါဆိုရင္ ခင္မ်ားဆုိဒ္ကို လာဖတ္ရလို ့ ေငြေကာက္မယ္ဗ်ာ ေပး ေပး ေပး ခုေပး
http://joyful4all.blogspot.com/2008/08/funny-landlord_24.html
က်ေနာ့္ ဆိုဒ္က တနစ္ျပည့္လို ့တလေတာင္စြန္း သြား တယ္ မတတ္နုိင္ဘူးဗ်ာ နွစ္နစ္ ျပည့္မွဘဲ .. ေရာ့ဗ်ာ တနစ္သားၾကီး ေမာင္သံုည ၂၁နစ္ ++ အတြက္ http://joyful4all.blogspot.com/2007/12/food.html
ဒီဘေလာ့ကို စဖတ္မိေတာ့ ထူးျခားသလိုေလး ခံစားရတယ္။ ေနာက္ စက္တင္ဘာမျဖစ္ခင္ထင္တယ္။ အြန္လိုင္းမွာ စကားေျပာျဖစ္ ။ ဟိုအမ်ိဳးစပ္ ဒီအမ်ိဳးစပ္နဲ႕
ခုေတာ့ ေမာင္ႏွမ ရင္းလိုကို ျဖစ္သြားၿပီ။ စာေရး က်ဲေပမယ့္ ဒီေလာက္အလုပ္မ်ားတာ ဒီေလာက္ ေရးႏုိင္တာ ခ်ီးက်ဴးတယ္။ ( အမေတာင္ ခုဆို အရင္လို မေရးႏိုင္ေတာ့ဘူး။ )
ဒါေပမယ့္ ေရးသမွ် ေမာင္မင္းႀကီးသား ကိုဇီးရိုးရဲ႕ ပို႕စ္ေတြက ေကာင္းတယ္လို႕ ေျပာရတာခ်ည္းပဲ။( ခုလို လဲ ေျမွာက္ေပးဦးမွ) ဆက္လက္ၿပီးဘေလာ့ ႏွစ္ ေပါင္းမ်ားစြာ ေရးသား ရွင္သန္ႏုိ္င္ပါေစ။
ဆားခ်က္လို႔ရေအာင္ comment ၀င္ေရးသြားလိုက္မယ္ေနာ္။ :) ဘယ္ကေန စေရာက္လာသလဲေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ စဖတ္မိတဲ့ ေန႔က ရွိသမွ်ပို႔စ္အကုန္လုံး တစ္ထိုင္တည္း ဖတ္ျဖစ္ခဲ့ေအာင္ အေရးအသားက စြဲေဆာင္မွဳရွိတယ္။ ေနာက္ေတာ့ google reader ကေန subscribe လုပ္ျပီး ဆက္ျပီး ဖတ္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ အရင္တစ္ခါက comment ေပးဖူးသလိုဘဲ ကိုzerotrash က အေၾကာင္းအရာ အရွည္ၾကီးေတြကို ျပီးတဲ့အထိ ဖတ္ခ်င္ေအာင္ စြဲေဆာင္ႏိုင္တယ္။ ဟိုတစ္ေခါက္က ကစားပြဲလိုမ်ိဳးစာေတြဆို ဖတ္ရင္နဲ႔ ကိုယ္လဲ အေတြ႔အၾကဳံထဲကေန သင္ယူစရာေတြ ရသြားသလိုပါဘဲ။
တစ္ႏွစ္ျပည့္မွသည္ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာ အထိ ဆက္လက္ျပီး ဘေလာ့ဂ္ ေရးႏိုင္ပါေစ။
မေဗဒါဘေလာ့စေရးခါစေလာက္ထဲက သုညရဲ႕ ဘေလာ့ကို လာဖတ္ျဖစ္တယ္.. အေရးအသားေပါ့ပါးျပီး သုညရဲ႕ lifestyle အေၾကာင္းေရးတဲ့ပိုစ့္ေလးေတြကိုဖတ္ရတာသေဘာက်တယ္.. ျပီးရင္အျပင္မွာ သုညကဘယ္လိုလူမ်ိဳးျဖစ္မလဲလို႔စဥ္းစားတတ္တယ္. အဲဒါမေဗဒါ ဘယ္ဘေလာ့ဂါရဲ႕ပိုစ္ပဲဖတ္ဖတ္အဲလိုစဥ္းစားျဖစ္တယ္.. ရည္းစားေဟာင္းအေၾကာင္းေရးတံုးကေတာ့ စိတ္ထဲသိပ္ဘဝင္မက်ဘူး.. အစထဲက မခ်စ္ရင္ ဂရုမစိုက္နုိင္ရင္ ဘာလို႔ရည္းစားထားေသးလဲလို႔ စိတ္ထဲကေဝဖန္သြားေသးတယ္.. ဟိုကလဲ ေနာက္တစ္ေယာက္ရွာသြားတယ္ဆိုေတာ့ ဘာေျပာရမွန္းကိုမသိလို႔ ကြန္မန္႔မေပးခ့ဲတာ.. သူငယ္ခ်င္းေတြအေၾကာင္းေရးတဲ့ပိုစ့္ေလးေတြဖတ္ရင္လဲ စိတ္ထဲမွာေပါ့ေပါ့ပါးပါးနဲ႔ ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္းေတြကိုေတာင္ေအာက္ေမ့လာလို႔ ၾကည္နူးရတယ္... အျမဲလာဖတ္ျဖစ္ေပမဲ့ ဆီပံုးနဲ႔ ကြန္မန္႔မွာေတာ့တခါတေလမွေရးျဖစ္တယ္.. အဲ... မေဗဒါကိုငိုေအာင္လုပ္တဲ့ပိုစ့္ကေတာ့ နာဂစ္နဲ႔ဂ်ာရစ္ေပါ့.. ဒါေပမဲ့ အဲဒီပိုစ့္ဖတ္ျပီး သုညကိုစာေရးဖို႔ talent ရွိတဲ့လူလို႔ထင္မိတယ္.. မေဗဒါကေတာ့ သူမ်ားဘေလာ့မေျပာနဲ႔ ကိုယ့္ဘေလာ့ကို္ယ္မွာေတာင္ ေျပာက္လိုက္ေပၚလိုက္ ျဖစ္ေနပင္မဲ့ မေဗဒါ ဘေလာ့လည္ျဖစ္တိုင္း သူညရဲ႕ဘေလာ့ကိုေတာ့ အျမဲမွတ္မွတ္ရရလာလည္ျဖစ္ပါတယ္..
ေနာက္ဆံုးေျပာခ်င္တာကေတာ့...
Happy birthday To zeRoTraSh blog..
ဟတ္ပီဘတ္ေဒး ကိုသုည
ေဟ့ ကုိယ္လူ တနစ္ျပည့္တာကို တလျပည့္ေအာင္ တင္ထားမွာလား
ေတာ္ျပီ.. ျပန္မယ္
(ဒါနဲ ့စကားစပ္လို ့ ေအာက္ကword verification ကုိျဖဳတ္လုိက္စမ္းပါ။ ဘုိလိုေျပာင္း ေဇာ္ဂီ်လို ေျပာင္းနဲ ့အေတာ္ လက္ေညာင္းရတာဗ်)
က်ဳပ္နဲ႔ ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ တစ္ႏွစ္ျပည့္ပဲဗ်
ဆက္လက္ေရးသားႏိုင္ပါေစ
juz come n read this post...
we all r always beside u n support u as much as we can...
Happy brithday n many happy return 4 ur blog bro =)
လာၿပီးဖတ္ေလ့ရွိတယ္.. ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ကြန္မန္႔ေပးဖုိ႔ ပ်င္းတဲ့လူဆုိေတာ့ ဒီမွာသိပ္မေရးမိဘူး။ စိတ္ပါတဲ့အခ်ိန္ အားတဲ့အခ်ိန္ေရးတာေပါ့..
ဒီဘေလာ့ကို စဖတ္ျဖစ္ကတည္းက အင္မတန္ စိတ္၀င္စားေအာင္ ေရးသားထားလို႔ အစအဆံုဖတ္ေလ့ရွိပါတယ္...
ေနာက္လည္းၾကံဳတဲ့အခါေရာက္ေနမွာပါ...
ေတာ္ဒီကြန္္နတ္ရွင္နဲ႕ေတာ့ကြာ ဆိုတဲ့ပိုစ္ကေနစေရာက္ျပီး ေနာက္ပိုင္း အျမဲလာလည္ျဖစ္သြားတာပဲအကိုေရ။ နာဂစ္နဲ႕ဂ်ာရစ္ ပို႕စ္ေလးကိုလည္းေတာ္ေတာ္ၾကိဳက္တယ္အကိုေရ
ဒီဘေလာ့ကို ကြ်န္ေတာ္စၿပီး ဘေလာ့လုပ္တဲ့ အခ်ိန္ေလာက္ကတည္းကေရာက္ခဲ့တာပါ။ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ပဲ အဲ့ဒီ့ေန႕က ပို႕စ္တစ္ခုထဲမွာ (ပို႕စ္ေခါင္းစဥ္ေတာ့မမွတ္မိ ေတာ့ဘူး) အစ္ကိုက St.Augustine က ေက်ာင္းသားမွန္းသိသြားၿပီး ငါ့ေနာင္ေတာ္ၾကီး ဟဆိုၿပီး အခုခ်ိန္ထိ ၀င္ေမႊေနခဲ့တာပါ (ဟဲ..ဟဲ အစ္ကို႕စကားယူသံုးလိုက္တာ)။ ဘာရယ္ေတာ့မဟုတ္ဘူး စာေရးတဲ့သူအားရွိေအာင္လို႕ အၾကိဳက္ဆံုး ပို႕စ္တစ္ခုေတာ့ေျပာခဲ့မယ္ "နာဂစ္နဲ႕ ဂ်ာရစ္" ေနာင္ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဆက္လက္၍ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ဘေလာ့ဂင္းႏိုင္ပါေစ ေနာင္ေတာ္ၾကီးေရ။ စီးပြားေရးလည္း အိုေကပါေစ :)
p.s- အခုမွသိၿပီး ေရးေပးရတဲ့အတြက္ ခြင့္လႊတ္ပါ အစ္ကိုေရ။ ကြ်န္ေတာ္လည္း ဒီလ (စက္တင္ဘာ ) ၉ ရက္ဆိုတစ္ႏွစ္ျပည့္ၿပီ။ ညီအစ္ကိုေတြ ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ေပါ့ :)
အျမဲတမ္း မလြတ္တမ္းဖတ္ခဲ႔ရတဲ႔ ကိုဇီးရိုးရဲ႔ဘေလာ႔ကပို႔စ္ေတြ ဘယ္ကစလဲဆိုေတာ႔ သူငယ္ခ်င္းမ်ားပို႔စ္အဆက္ေတြကေန စပါတယ္ အဲဒီထဲက စြဲသြားျပီး အသစ္တင္တိုင္း လာေအာ္ခိုင္းတဲ႔ထိပါပဲ ပို႔စ္တိုင္းကို စိတ္ဝင္စားဖို႔ေကာင္းေနလုိ႔ စိတ္ပါလက္ပါဖတ္ျပီး ေကာ္မန္႔ေတြေပးရင္လဲ အရင္လိုမဟုတ္ ေသခ်ာစဥ္းစားျပီး ေပးျဖစ္ခဲ႔တယ္ တမင္လုပ္ယူထားတာမဟုတ္တဲ႔ ထူးျခားတဲ႔ အေတြးအေခၚ အေရးအသားနဲ႔ စိတ္ဓာတ္ အားမာန္ ဒါေတြကို အားက်ခဲ႔ရတယ္ တကယ္ပါ ဘေလာ႔ဂါရဲ႔ Personality ကိုအားက်မိလို႔ မြန္ပုဂၢိဳလ္စြဲရွိတဲ႔ဘေလာ႔ဂါထဲမွာ ဒက္ဒီေလးကထိပ္ဆံုးကပဲ
ေလးမကေတာ့ ကိုသုညကြန္ျပဴတာ ဟက္ခံထိတဲ့ အေၾကာင္းက စဖတ္ဖူးတာပဲ.. ခဏခဏမေရာက္ေပမယ့္
ခန့္ေခ်ာႀကီး ဆိုလည္းမွတ္မိတယ္.. ဟိ
Post a Comment