Thursday, August 23, 2007

ျမင္လွည့္ပါ အေမ . . .


အေမ . . .
ငွက္ကေလးေတြ
တစာစာေအာ္ေနတုိင္း
အေမ ဘယ္လုိမ်ားေနပါသလဲ အေမ . . .

အေမ . . .
အေမျပဳစုေပးတဲ့ ဥယ်ာဥ္ေလးထဲမွာ
အေမ့ သားသမီးေတြ
အၾကိမ္ၾကိမ္ ဆူးျခစ္ရာေတြနဲ႔
ျပဳိလဲေနတာကုိ ၾကားရေတာ့
အေမ ရင္နာေနေလာက္ေရာေပါ့ . . .

အေမ . . .
နံရံေနာက္က အေမ့ဘ၀ကုိ
တစ္ခါတစ္ခါ
သားတုိ႔ေမ့မ်ားေနမိသလား အေမ . . .

အေမ . . .
အေမ့ရဲ႕ သားသမီးအေပၚထားတဲ့
ခြင့္လႊတ္မႈေတြကုိ
အေမ့ သားသမီးေတြ
နားလည္တတ္ေနၾကပါျပီ အေမ . . .

အေမ . . .
ရဲရဲနီေစြးတဲ့ ေသြးေတြ
ေမွ်ာ္လင့္ေနတဲ့ မ်က္၀န္းေတြ
ငုိယုိေနတဲ့ အသံေတြ အတြက္
စကားေလးတစ္ခြန္းေလာက္
လက္ဆင့္ကမ္းေပးပါ အေမ . . .

အေမ . . .
ေညာင္ပင္ေအာက္က
အရိပ္ဆုိတာကုိ
အေမ့ သားသမီးေတြ
မုန္းတီးေနတတ္ၾကပါျပီ အေမ . . .

အေမ . . .
သားတုိ႔ရဲ႕ မနက္ဖန္ဆုိတာ
အလင္းမေပါက္ေတာ့တာ
ၾကာပါျပီ အေမ . . .

အေမ . . .
အေမ့လုိ သတၱိမ်ဳိး
သားမွာ မ႐ွိလုိ႔
႐ွက္တတ္ေနပါျပီ အေမ . . .

အေမ . . .
ေ႐ွ႕ဆက္မယ့္ ေျခလွမ္းေတြအတြက္
အေမ အားေပးေနမယ္ဆုိတာ
သား ယုံပါတယ္ အေမ . . .

zeRoTraSh
23th August 2007
5:11 PM

1 comment:

သဇင္ဏီ said...

nice poem n can feel wh u wnt to say...