ကုိယ္တုိင္ဗ်ဴး အပုိင္း(၂)

မသိစိတ္: ဒီလုိဆုိ ကုိဇီး႐ုိးရဲ႕ ၀င္ေငြက ကုိယ္ပုိင္ အလုပ္လုပ္ျပီး ကထဲက ေတာ္ေတာ္မ်ား သြားမွာေပါ့ေနာ္
သိစိတ္: ဒါေပါ့ညီရာ ဒါေပါ့ ခုဆုိ မ်ားလြန္းလုိ႔ စာရင္း ေတာ္ေတာ္ လုပ္ထားရတယ္ ဟင္း ဟင္း (ေတာက္ ဘာေတြလာေမးမွန္း မသိဘူး အရင္လက အေၾကြးရယ္ ဒီလယူထားတဲ့ အေၾကြးရယ္ ေပါင္းရင္ အင္း. . . ေတာ္ေတာ္မ်ားေနျပီ ကြိဳင္ပဲ)

မသိစိတ္: အကို႔ရဲ႕ လုပ္ငန္းအေတြ႔ အၾကဳံေလးေတြ ႐ွင္းျပေပးပါအုံး
သိစိတ္: ေျပာရရင္ တအား႐ွည္သြားမယ္။ ဒီလုိလုပ္ေလ Blog မွာပဲ ေဆာင္းပါးအေနနဲ႔ ေရးေပးလိုက္ပါ့မယ္ က်န္တဲ့ သူေတြလဲ နမူနာယူ ရတာေပါ့ အဲဒါ ပုိေကာင္းမယ္ ထင္တယ္။

မသိစိတ္: (လဒ ျဖီးမလုိ႔ စဥ္းစားမရတုိင္း ေလွ်ာက္ေျပာတယ္) ဘယ္အသက္ အ႐ြယ္မွာ စျပီး အလုပ္လုပ္ ခဲ့တာလဲ ခင္ဗ်ာ
သိစိတ္: ၁၆ ႏွစ္သား ေလာက္ ကထဲက အလုပ္လုပ္တာပါ။

မသိစိတ္: ဘယ္အလုပ္ကုိ စလုပ္ျဖစ္တာပါလဲ
သိစိတ္: Programmer ပါ။

မသိစိတ္: ဘယ္လုိ Programming မ်ဳိးကုိ အသုံးျပဳခဲ့ ပါသလဲ ဘာေတြ ေရးခဲ့ရပါသလဲ ဘယ္လုိမ်ဳိးေလ့လာ လုိက္စားခဲပါသလဲ (မွတ္ထားကြ မေျဖႏုိင္လုိ႔ကေတာ့ ေသျပီသာမွတ္ အ႐ွက္ကုိ ဟက္တက္ကြဲ ေစရမယ္)
သိစိတ္: (ဟာ ဒီေကာင္ ငါ့ကုိ ဘလုိင္းၾကီး ႏႊာတယ္) ေအာ္ ဒါလား၊ အင္း ဒီလုိေလ . . . အဲဒီတုန္းကေတာ့ C ေပါ့(D ေတာ့ မဟုတ္ေလာက္ဘူး) ဒါေပမယ့္ ခက္တာက ဂ်ပန္ ကုမၸဏီေလ၊ ဂ်ပန္လုိေတြပါ ေရးရတယ္။ ေျပာရရင္ ညီေလး လုိက္ႏုိင္မယ္ မထင္ဘူး။ေရးခဲ့ဖူးတယ္ေပါ့ကြာ။ ဘယ္လုိေလ့လာ သလဲဆုိေတာ့ KMD တုိ႔ MCC တုိ႔မွာ တက္ခဲ့ဖူးတဲ့ အေျခခံေလးရယ္ စာအုပ္ ႐ွာဖတ္တာရယ္ေပါ့။ အင္တာနက္က မက်ယ္ျပန္႔ေသးဘူးေလ E-Book ေတြ ဘာေတြ သိပ္မသိေသးဘူး။ ဖတ္တာ ကေတာ့ကြာ ဘာလာလာ ဖတ္တာပါပဲ (တြတ္ပီတုိ႔ သမိန္ေပါသြပ္တုိ႔ ဟီ ဟိ)။ စာအုပ္ေတြလဲ ၀ယ္ထားတယ္ကြ ဟင္း ဟင္း ဗီဒို တစ္လုံးနဲ႔အျပည့္ေလာက္ ျဖစ္ေနျပီ (မိန္းမက မေန႔က ေျပာေတာ့ ႐ွင့္စာအုပ္ေတြ ေရာင္းလုိက္မယ္တဲ့ ဖတ္တာလဲ မဟုတ္ဖူးတဲ့ လူအထင္ၾကီးေအာင္ ေလွ်ာက္လုပ္မေနနဲ႔တဲ့ ဒီမွာ ထမင္းစားဖုိ႔ အေရးၾကီတယ္တဲ့) ညီေလး လုိခ်င္တဲ့ စာအုပ္႐ွိလဲ ေျပာေပါ့ ကုိယ္ ငွားပါ့မယ္။

မသိစိတ္: ဂ်ပန္ ကုမၸဏီမွာ လုပ္ခဲ့တယ္ ဆုိေတာ့ ဂ်ပန္လုိလဲ တတ္မွာေပါ့ေနာ္
သိစိတ္: အာ. . . နဲနဲ ပါးပါးပါ ရေတာ့ ရပါတယ္ ဟဲ ဟဲ မေျပာတာ ၾကာေတာ့ ေမ့ေတ့ေတ့ရယ္ (အဲဒါေၾကာင့္ ထြက္ရတာ အဲဒါေၾကာင့္ ဟင္း)

မသိစိတ္: အကုိ႔ Cyber Cafe အေျခအေန ဘယ္လုိ႐ွိပါသလဲ (ေျဖလုိက္စမ္းပါ ဟင္း ဟင္း ဟင္း ေျဖလုိက္စမ္းပါ)
သိစိတ္: ေကာင္းပါတယ္ ရန္ကုန္မွာ အေကာင္းဆုံး စာရင္း၀င္ပါတယ္ လူစည္တယ္ေလ ဟင္း ဟင္း Connection ကလဲ သိပ္ေကာင္းတာဆုိေတာ့ ဒါေတာင္ ကုိယ္က သိပ္အာ႐ုံ မစုိက္ႏုိင္ေတာ့လုိ႔ Web ဘက္ အျခမ္းမွာ အားထည့္ေနရေတာ့ ပစ္ထားသလုိ ျဖစ္ေနတယ္ ဒါေပမယ့္ OK ပါတယ္ (မင္းမုိ႔လုိ႔ ေမးရက္တယ္ကြာ ေတာက္ . . . ဆုိင္က လကုန္ရင္ ပိတ္ရေတာ့မွာ လူလဲ မ႐ွိဘူး နာမည္လဲ ပ်က္ေနျပီ ဟင့္ . . .)။

မသိစိတ္: ဒါဆုိ စိတ္ကူးထားတဲ့ အနာဂတ္ လုပ္ငန္းေလး အေၾကာင္း တစ္ဆိတ္ေလာက္ ေျပာေပးပါလား
သိစိတ္: ဒီလုိ႐ွိတယ္ ကုိယ္ အခု Portal တစ္ခု လုပ္ေနတယ္ေလ။ အားလုံးအတြက္ပါ ဟင္း ဟင္း အနစ္နာခံျပီး လုပ္ေနတာ ျပီးရင္ Search Engine ဘက္ကုိ ကူးမယ္ ၀ါသနာလဲ ပါတာကုိး။ ျမတ္စြန္းမႈက အဓိက မဟုတ္ပါဘူး (ေငြရရင္ျပီးေရာ) ေစတနာပါ (ငါ ခ်မ္းသာဖုိ႔ အေရးၾကီးတယ္) သိပ္ေအာင္ျမင္သြားလုိ႔ Google က ေန၀ယ္မယ္ ဘာမယ္ဆုိရင္ေတာင္ အမ်ဳိးသားေရး စိတ္ဓါတ္အရ မေရာင္းဘူး(လာ၀ယ္လုိ႔ကေတာ့ ေ႐ႊပဲ။ မိန္းမကုိ စိန္စီေပးမယ္ Mercedez ကားစီးမယ္ တုိက္နဲ႔ျခံနဲ႔ ေနမယ္) ကုိယ္တုိ႔ အမ်ဳိးသားပုိင္ပဲ ျဖစ္ရမွာေပါ့ကြာ ဟုတ္ဖူးလား။

မသိစိတ္: Portal လုပ္တယ္ဆုိေတာ့ လူအင္အား ဘယ္ေလာက္နဲ႔ စလုပ္ပါသလဲ
သိစိတ္: ၀န္ထမ္းခန္႔ရတာေပါ့။ အင္း ၈ ေယာက္ေလာက္နဲ႔ စတာ (ဟုိေကာင္ရယ္ ငါရယ္ z@cker ရယ္ zeRoTraSh ရယ္ ဒါကုိ ၂ နဲ႔ ေျမွာက္ ခြိ ခိြ ဒင္းလာ ၾကည့္တာမွ မဟုတ္တာ ေအးေဆးေပါ့)

မသိစိတ္: အကုိ႔ Portal ကုိ တေန႔တေန႔ လူဘယ္ ႏွစ္ယာက္ ၀င္ပါသလဲ
သိစိတ္: လူတုိင္း သုံးပါတယ္ ၾကည့္ၾကပါတယ္ လူသိမ်ားတယ္ တခ်ဳိ႕ဆုိ တေနကုန္ကုိ ၀င္ေနၾကတာ (ငါ့ဘာသာငါ တစ္ေယာက္ထဲ Refresh လုပ္ရလြန္းလို႔ လက္ကုိ အန္ေသေနျပီ)

အားလုံးလဲ ခုေလာက္ဆုိ အျမင္ေတာ္ေတာ္ ကပ္ေလာက္ေရာေပါ့ တတ္ႏုိင္ဘူး ေရးအုံးမွာပဲ။
ဆက္လက္ေဖၚျပသြားပါမည္ . . . အပုိင္း (၃) ေမွ်ာ္ . . .